Carita nu Teumanggih Tungtung

Dina gurat-gurat hate
Anjeun kungsi ngotretken galur carita
nu can kungsi kapedar dina saban sajarah kahirupan kuring
dina munggaran tepang 
naha ieu jajantung wet miheulaan ratug tutunggulan
padahal mah lisan teu sakecap-kecap acan ngaluarkeun sora
sukma kuring adug lajer
nyawang mangsa katukang jeung anjeun
Ngotektak kana saban uteuk nu wangkelang kana ugeran
Satekah polah hayang nyingraykeun lalungse nu ngabangbaluhan hate
giler soca anjeun nu matak ngagorogotan ati
matak hayang teupang unggal kuring usik
unggal kuring ngarenghap
lambey nu biasa di hias ku imut manis salira mulasara dina jero kalbu
duriat nu teu pernah dikedalkeun ka salira
jadi rusiah ati antara kuring jeung Pangeran nu Maha Kawasa
jadi carita nu teu pernah nemu jeung lalancip kahirupan...

Do'a Nyuhunkeun Jodo

Doa Versi Sunda

Duh Gusti nu Agung lamun mah jodo Abdi dilangit...
Mugia Anjeuna enggal diturunkeun
pami mah eta jodona aya dina jero bumi
mugia Anjeuna enggal dimunculkeun tepungkeung sinareng enggal jodokeun sareng simAbdi...
pami mah sesah ngajodo sareng sim abdi  mugia Gusti ngagampilkeun ngajodona
pami mah eta hubungan haram kanggo simabdi mugia Gusti nyucikeun eta hubungan
pami mah  jodo eta tebih mugia enggal dicaketkeun sareng simkuring
Ku kaagungan sinareng kakawasaan Gusti...Amiin

Doa Versi Indonesia

Ya Tuhan kalau dia memang jodoh ku maka dekatkanlah kami
jika dia bukan jodohku semoga dia berjodoh dengan ku
seandainya dia berjodoh dengan orang lain
semoga perjodohan itu putus dan segera jodohkan dengan ku
seandainya Engkau tidak menjodohkan dia di dunia dengan ku
semoga engkau menjodohkan kami di akhirat kelak..amiin

Serat Kanggo Malati Pulas bodas

Kahatur am..
nu dipikanyaah ku a ian
Nu sok manjang kapiraray

Salam katresna ti katebihan,
Hapunten pami pesan dina fesbuk nembe diwaler. Da puguh a ian na nuju damel harita teh. Ah duka ku naon atuh kamari mah asa rus ras basa ngawawaas lalampahan anu lawas, ngahelas. Asa teu percanten pami salira bakal mikasono ka a ian.wet asa dina ngimpi. Nu puguh diraoskeun ku a ian mah dugi kaayeuna Nyaeta rasa deudeuh jeung rasa sieun. sieun pami a ian nganyenyeri ka am..,sieun pami am.. ninggalkeun a ian, sieun pami a ian sulaya kana jangji sanaos a ian sadar yen rasa mah sakapeung hambar,sieun Tina cinta kana cidra, sakilat mindah rupa. Tina deudeuh jadi geuleuh, henteu kenging disisieuh.
Ngarumaoskeun diri da a ian mah puguh laip. Piraku jalmi siga am.. kersa ka a ian nu teu aya pupurieunana.
am.., langit anu tadina ceudeum teh bet ngadadak bengras basa a ian nampi serat ti am... Naha leres eta teh, Ambu?Naha leres Am.. mikanyaah sareung mikasono ka a ian. Ah asa teu percanten, tapi ieu hate janten bungangang, bingah pisan. Tatu teh ngadadak lita, teu geutihan deui. Hate nu pias koneas teh ngadadak jadi kayas. Lamun seug a ian gaduh jangjang hoyong ngapung ngawang-ngawang, rek nepungan anjeun nu ayeuna aya dipanjara suci. Najan dipisah kusagara, kaamparan banua, da meureun masih salangit, hate a ian tetep ngait.

Sakitu wae nu kapihatur, bilih aya basa nu kirang merenah neda hapunten, da Am.. ge pan uninga a ian mah teu tiasa nyerat anu ngawirahma siga para bujangga.

Nu teu weleh mikasono.


a ian shinchan

Peuting Harita Jeung Manehna

Sanajan langit angger angkeub
sanajan langit poek mongkeleng
tapi hadirna anjeun peuting harita
ngabedahkeun rasa kasono
nu geus lami ngagunduk na hate
hadirna anjuen lir ibarat angin
mepende sukma ngahudang rasa ka deudeuh
nu nyingraikeun halimun peuting
nembrakeun endah na purnama
ngalegena mapaesan jiwa
harita lamunan ngancik kana diri
ras kabayang...
imut anteub sareng giler soca anjeun
nu matak nembus jajantung
melah rasa na jero dada
nalikung diri ku rasa katresna
geusan ngahontal endahna dunya
tina udagan taya hareupan
lieuk euweuh ragap teu aya
ukur keclak ibun katresna
nu mangkak endah ngarandakah
dina hate urang duaan
ngalembreh maseuhan satia

Kahoyong

Kahoyong Akang mikanyaah salira

kalawan cara nu sedarhana
ku kecap nu teu kabujeung
dikeudalkeun suluh kana seuneu
nu ngajanteunkeun suluh jadi lebu .

Kahoyong Akang mikanyaah salira

kalawan cara nu sedarhana
ku isyarat hatenu teu kabujeung
didugikeunawan ka hujan
nu ngajanteunkeun awan sirna

Serat nu Janteun Talatah teu Keudal

Nata kata niti ati pikeun ngawakilkeun rasa dina jero dada
Pikeun nyampaikeun rasa katresna
Katresna nu neundeun katineung nu laun-laun jadi rasa kahariwang
Nu kungsi ngahaleuangkeun dalinding kawih ati dina guratan mangsi
Nu jadi talatah teu kedal ka anjeun
Serat nu janten titipan hate akang pikeun anjeun
Nalika akang keur ngumbar rasa kasono ka anjeun
Serat nalika anjeun hadir dina lawang emutan
Mukakeun panto hate akang nu kunsi nutup diri
Ngesian geutih akang ku rasa kanyaah anjeun
Ngajadikeun sagara cinta nu pohara gedena
Ngumbar kahayang pikeun lalayaran dina eta sagara
Sanajan pikeun ngajugjug tea sagara the
Ngaliwatan ruyuk pinuh cucuk jeung mentas lautan seuneu
Ku akang pasti rek disorang asal ngajugjug na sareng anjeun
Cimata nu kungsi ngeclak ti salira kangggo akang
Janten hutang nu kedah dibayar ku kanyaah
Sanajan kanyaah akang teu ngabukti ku lampah
Tapi ngansaukur ucap nu diwakilkeun ku ieu serat

Antara Isuk jeung Janari

Antara isuk jeung janari
aya lamunan ngaririncik
dina babantar hate
maturan langit nu simpe
nu ngantos datangna balebat fajar
nu ngantos layung di jomantara
maturan cai nu ngagalura 
di paleubah sagara cinta
maturan ibun sesa halimun
nu enteup na pucuk-pucuk daun
ngageuing panon poe
nu geus lila teu embol nembongan
lamunan kasalira nalika diri
ngarasa aya nu usik jadi igel na lebah urat getihna
ngarasa aya nu ngalir bengras 
minuhan rohang simpe na jero hatena
minuhan ku rasa kadeudeuh jeung kanyaah
ngubaran rasa kasono nu geus ngabudal..
duh jungjunan...
sanajan urang pateubih 
tapi hate mah teu weuleh ngaraos cakeut
sanajan saucap salira nyarita
tapi cukup ngubaran rasa kasono nu ngagorogotan diri
sanajan sakeclak salira mapaesan diri
tapi cukup keur niiskeun hate kuring
duh jungjunan..
nami anjeun salamina kaukir na ieu hate
moal aya nu bisa ngahapus eta ukiran
iwal pangeran anu maha kawasa
duh jungjunan
hadirna anjeun ku akang diantos...

Lebah bantaran wahangan
nu kungsi janten saksi urang duaan

Cinta dina Doa

Langit nu simpe
tur layung pulas beureum dipalebah wetan
nutup kana angen jeung rasa nu baheula aya
rasa nu suganteh moal kasorang deui
tapi saprak wanoh jeung Anjeun 
Naha bet nyorang deui ka sagara tresna
nu teu mere ibar ka diri
numawa hemeng ngalimpudan
dina bimbang sapanjang amparan
eling laju nu bingung
rasa nu nyinglarkeun kahieum ati
lir ibarat baleubat fajar nu nyinglarkeun hideung na mega peuting batara alam anu endah
Dina reungeut sora sakeucapan
bet asa landes misono
meulit ngait dalit ngahiji
taya daya pikeun ngalepaskeun
tapi da urang lir ibarat wayang usik malikna ku dalang
anu teu wasa wenang beuereum hideung na kumaha dalang
apan hirup ngalalakon saperti dina sinetron
caritana kedah pisah nya hamo bisa di pondah
Akang mung bisa ngadoa 

"Ya Allah lamun mah kuring ditakdirkeun ngajodo jeung manehna
rakeutkeun kuring jeung manehna
Tapi pami teu ngajodo di dun'ya
Mugia janten jodo engke di akherat...amiin"

Eusi Hate na Gurat Mangsi

guruh golontorna cai wahangan
nu sapopoe maturan carita kahirupan
nalika hate jeung pikiran
manggih kasono jeung kabimbang
reus-reus neuteup niiskeun kasusah
lamey sok seuri mun emut
guguyon nu jadi ciri khas anjeunna
aya poe jeung peuting nu dianti-anti
sabab dina wanci eta kuring sok muka konci gedogan
sanajan aya rasa sieun,rasa dikukuntit
tapi hate geus sono kana ucap katana
paningal anu biasana
geus kumalayang kana alam ngimpi
anu biasana carang kiceupan
na peutingan eta pinuh ku kabungah
mung wungkul anjeunna
nu aya dina lawang emutan
anjeunna nu geus cumantel
na hate oge pikiran
nu nyimpen rasa kadeudeuh,kanyaah jeung kaasih

Cinta (Kalangkang)

Cinta lir ibarat kalangkang
Deukeut anggang bisa diatur ku urang
Cinta bisa ilang jeung nembongan
Repok jodo akhirna datang sorangan

Cinta manjangkeun carita
Cinta panjang lalakona...

Cinta lir ibarat nu geulis
Geura endah ti mawu sewu mamanis
Cinta perlu jalan anu lueus
Solo goto tapakan di anggang putus

Cinta pinuh pengorbanan
Cinta pinuh kasadaran

Cinta datangna teu kaharti
Gandrung ewuh mikangen ngungkapin ati
Cinta matak anteung beurang peuting
Ngadak-ngadak dunya asa nu sorangan

Cinta mangkat mega endah
Cinta tembang kanyaan

Duriat

Dina hate kuring Anjeun cicing
dina hate anjeun Kuring cicing
Bener-bener henteu bisa ngejat
dibeungkeut kutali duriat

Sanajan loba nu daratang
Pating kuriling nagihan hutang
pating keletrok kana panto hate
tapi ku urang teu dipalire

durit teu bisa digantian ku rupa
duriat teu bisa digantian ku harta
duriat teu bisa di aya-aya
duriat datangna heunteu kapaksa

Dikotretkeun dina hate didituna
diguratkeun dina rasa didituna
dibuka dibaca kuurang duaan
 dijaga diriksa pinuh rasa ka heman

Kadeudeuh Tilam Katresna

Katresna anu nembongan

kanyaah anu marengan

nu dongkap teu diondang

nyaangan kaendahan hate

mapaesan kaendahan hate

duriat nu teu weleh minggat

rasa anu teuweleh ngariksa

kanyaah, kaasih, kaheman kasalira

ngahudang sarebu rasa

hate nu teu weleh keueung

ku poek nu dalinding

sieun..akang sieun

mayunan hate sorangan

mungkieu ayana, mung kieu buktosna

sono pami teu tepang

kasono nu taya saatna

kanyaah anu wangi bersih

satia jadi kakasih

pamenteu marahmay manis

hanjakal mun endahngan ukur kalangkang

ngaraos reueus najan raga urang pateubih

najan urang paanggang hate teu weleh inget wae

hoyong pateupang simpay panangan

hoyong pateupung lawung

na implengan iiraha bakal kasorang

kangen manteung kasalira

Kadeudeuh Tilam Katresna mung hiji kanggo kasalira

Duh naon lepatna lamun Hate mikanyaah ka salira
naha salira nyaram akang pikeun miboga rasa deudeuh ka salira

naon dosana lamun hate mika asih kasalira

kapalang deudeuh ieu hate mika heman

kapalang cinta ieu hate kasalira

najan kedah tunggara rek satia moal rek sulaya

cinta moal rek kadungsang dungsang

cinta pasrah jiwa jeung raga

moal welas kumawelang

cinta lahir tumekaning batin

sumanding asih nu tingtrim

Cinta nu hadir minuhan kalbu akang 

ngahudang rasa minuhan sagara hate

jajangtung ratug tutunggulan

rasa nu teu bisa kabendung

nata kata niti ati janten sakalimat puisi

Asih salira nu teu acan kedal

galindeng salira nu di antos

waktos kedal lisan

nyumponan harapan diri asih salira

 kanyaah salira

Ku akang di antos...

Kadeudeuh ieu kanggo Malati pulas bodas lebah pengkolan!!
Rasa ieu duka ti iraha dugi kaayeuna

Cinta Paanggang

Duka dimana ayana
Duka iraha datangna
Anjeun jol-jol hadir dina kahirupan kuring
nyampak dina lawang rasa
jiga nu nganti dina lawang emutan
padahal urangteh munggaran teupang.
tapi bet aya seredet hate
bet dersurser sesah hilapna
bet tembong dina impenan peuting
ngagalaksak kana rasa
ngabandang rasa kacinta
Dina reungeut sora sakeucapan
bet asa landes misono
meulit ngait dalit ngahiji
taya daya pikeun ngalepaskeun
bibarengan rasa kadeudeuh
padahalmah samemeh wanoh jeung Anjeun
kuring lir ibarat bulan nu nyorangan
nganti bentang anu baris marengan
nganteur nyorang simpena peuting
nepi ka balebat nyampeur
nyinglarkeun kahieum ati
balebat fajar ti wetan anu nyingraykeun
hideungna mega peuting 
batara alam nu endah
mukakeun gapura sagara hirup
nubaris jadi lalakon hirup
kumalayang dialam dunya
Mung hanjakal urang kapisah
ku rohang jeung waktu nu beda
kahalang raketna panjara suci
mung di kumahakeun deui
cinta urang lir ambek nyedek tanaga midek
napsu ngagulidag taya liang moncor
antukna ngaguruh nutupan mamaras
nyesakeun diri nu nyileuk taya karep

Hujan jeung Cimata

langit teu embol nembongan
biruna katutup halimun
tapi sorot panon poe
wanci sareupna maju ka kulon keun
maksa seseleket kana sesela mega
Patingbarasat siga sinar laser
patingarudat bijil ti langit nembus mega nutug lemah
kasawang ti kajauhan kalakay jiga nu ngagupayan
nu ngebat palebah pengkolan
heas-heas nurih ati 
sakedepan ngalongkewangkeun diri leungiteun 
puntangan hambar diri ilang tungkusan harepan
sirna ilang mamanisna
hate sumeblak cisoca cireumbaay
nineung taya bandingan nana
saukur hate nalangsa teu walakaya
hate keubek kubanggaluh
harepan ngiang ka jomantara
lalampahan pinuh rasa kaduhung
Hujan ieu marengan cimata..

Cinta Perceunahan

ceunah mah duriat teh lir ibarat ibun
nu mere rasa tiis dina hate
ceunah mah duriat teh lir ibarat katumbiri
nu mere warna kana kahirupan
ceunah mah duriat teh lir ibarat panon poe
nu teu weleh nyaangan dina rohang-rohang poekna hate
ceunah mah duriat teh lir ibarat angin
nu bisa dirasa tapi teu bisa di ceukel
ceunah mah duriat teh lir ibarat cai karacak
nu ninggang batu nu sakitu teuas najan sakeclak
tapi laun-laun eta batu jadi deklok
ceunah mah duriat teh lir ibarat euwah gingsir
nu mepelingan mangsa lampah nincak salah
ceunah mah duriat teh lir ibarat lir ibarat tangkal
nu akarna nanceub kana jero hate
nu ranggeuy dahana ngahontal lalangit hate
nu dauna matak iuh jeung linduh pikeun sasaha nu ngiuhan
nu cucukna matak nyeri nurih kana ati
nu kembangna matak seungit kanu mawana
nu buahna matak manfaat ka sakabeh umat
ceunah mah duriat teh lir ibarat si Kabayan
nu bungah nalika nanjak nu ceurik nalika mudun
ceunah mah duriat teh ka bungah 
bungah lamun paamprok jeung manehna
Bungah jeun waswas nalika ngantos manehna..heu..heu...
Ceunah duriat teh teu bisa digantian ku rupa
ceunah duriat teh teu bisa di gantian ku harta
cceunah duriat teu bisa di aya-aya
ceunah duriat datang na henteu kapaksa
ceunah ceuk guru kimia cinta lir ibarat molekul paling leutik dina hiji unsur nuteu bisa dibagi-bgi deui..
ceunah ceuk guru matematika cinta lir ibarat pesoalan persamaan kuadrat nu sok menta jawaban dina saluruh partanyaan nu aya.
ceunah mah duriat teh pamohalan
nu hakekatna bisa ngubah pait jadi amis,
nu bisa ngarobah kebul jadi inten,
nu ngarobah kiruh janten herang,
nu ngarobah heurin  jadi lega
nu ngarobah tunggara jadi bagja kasakit jadi kasehat

Puisi Kanggo Bapak Guru

Nu teu kenal kacape dina nyaangan jeung mepelingan
ku elmu sareng lampahna

Kapungkur hate Abdi poek

poek tacan bisa ngabedakeun

alus jeung gorengna lampah paropolah

Kapungkur Abdi teh bodo

bodo ku pangarti

bodo ku pangalaman

tug nepi Bapa datang 

mawa elmu pikeun nyaangan hate ian nu poek

mapaesan jemplingna hate

maturan bari ngelingan

ngajak balik ka na pitrahna

mepelingan

yen hirup teh gampang teu cukup kur dipikiran

aya mudun jeung tanjakan

yen Hirup teh cita-cita

ngudag-ngudag mangsa jeung rasa

yen Hirup teh tunggara

upama tresna kalid sulaya

yen Hirup teh seuneu 

nu ngaduruk lulurung sukma

yen Hirup teh ibadah

rela ihlas ngumawula

yen Hirup teh aci-acining Bagja

yen dina kasusah teh sok aya nyelip kasenang

negerken ian nalika keuna musibah 

yen eta musibah teh kiparat dosa

"Pangeran mah sabenerna teu pilih-pandang

sakabeh Rohmat jeung ujian muwuh adil dibagi rata ka sadaya mahluk-Na saban kajadian, kanyataanana ngandung hikmah jeung barokah"

Hatur nuhun Kanggo elmu sareng pepeling nu tos dipasihkeun

Wilujeung tepang taun pak mugia di sehatkeun,di pasihan rizki nu seueur tur barokah....Amiin

Lamunan

Dina implengan kasawang ku akang

teuteup sieup anjeun nu iuh lir ibarat iuhna awan

sora anjeun nu kadangu halimpu

imutna na seuri Anjeun

bari Nu kadenge teh iwal ti renghap-ranjugna ambekan

marengan ratugna jajantung lir tutunggulan

Duanana silih tembrakeun kabungah nalika panggih

saterusna lalayaran dina sagara kacinta

silih simbeuh ku kadeudeuh

silih rungrum ku kaasih

silih simbutan ku kasono.

Lee Soo Young-A Love To Kill

Hate Kadua Leutik

Aya hate kadua leutik

anu nyelip nu nyimpen rasa cinta

Rasa Cinta ka malati pulas bodas

cinta nu ceuk batur mah aneh

cinta nu teu pernah kedal ngaliwatan basa

cinta nu teu pernah di tembrakeun

cinta nu jadi rusiah ati kuring jeung Pangeran anu Kawasa
cinta batin nu ngan bisa di rasakeun

Cinta nu mawa teuteup kadeudeuh

Cinta nu lobana lir budah sagara

cinta nu sorana kabawa ku angin leutik

cinta nu lain ngan ukur pupulasan tapi

cinta nu mawa seungit

cinta sumeredet kana hate numawa kabagja kasura tunggara

cinta nu mawa kamelang malang kahayang

cinta Nurih hariring kapeurih unggal peuting

Meusmeus ngejat meupeus munajat

Ngalanglayung satungtung can tepung..

Si Kabayan Moro Uncal

Isuk kénéh Si Kabayan jeung mitohana geus harudang, lantaran poé éta rayahat rék moro uncal.

Urang kampung geus saraged, maké calana sontog, samping dibeubeurkeun kana cangkéng, bedog panjang nyolégréng. Sawaréh marawa tumbak. Anjing ragég geus hayangeun geura ngudag boroan ka leuweung.

Nénjo batur saraged téh Si Kabayan mah teu ieuh kapangaruhan. Manéhna mah ngaléléké, maké sarung dikongkoyangkeun. Batur-batur marawa bedog, manéhna mah kalah mawa péso raut.

“Keur naon mawa péso raut, Kabayan?” tatanggana nanya.

“Keur nyisit uncal,” jawabna.

Nu rék moro laju indit. Tepi ka leuweung, der ngasruk. Anjing ragég ti kulon, ti kalér, ti wétan. Jalma-jalma pating corowok. Nu megat ayana di beulah kidul, lebah bubulak.

Ari Si Kabayan misahkeun manéh. Manéhna mah nangtung handapeun tangkal jambu batu bari tatanggahan, néangan jambu asak.

Keur tatanggahan, gorowok nu ngagero, “Pegaat…!”

Si Kabayan ngalieuk. Ari torojol téh ti jero rungkun, uncal jaluna. Tandukna ranggah.

Si Kabayan can nyahoeun uncal. Cék pangirana uncal téh sagedé anak embé. Nu matak barang nénjo sato nu siga kuda bari tandukan téh, ngan térékél wé manéhna naék kana tangkal jambu. Teu bisa luhur naékna téh da kagok ku sarung. Manéhna nangkod kana dahan panghandapna, sarungna ngoyondon.

Kabeneran uncal téh lumpat ka handapeunana pisan. Si Kabayan peureum, sieuneun kaparud ku tanduk uncal nu sakitu ranggahna.

Si kabayan teu kira-kira reuwaseunana barang karasa aya nu ngabedol ti handap. Ari diténjo horéng tanduk uncal téh meulit kana sarungna. Uncal ngarengkog, tuluy babadug hayang ngalésotkeun tandukna. Kadéngé ambekanan hos-hosan. Si Kabayan beuki pageuh muntangna, uncal beuki rosa ngamukna, tapi tandukna kalah beuki pageuh kabeulit ku sarung. Si Kabayan beuki geumpeur, sepa taya getihan.

“Tuluuuuung….tuluuunngg…., ieu aing ditubruk uncal…!” Si Kabayan gegeroan ménta tulung.

Teu lila burudul nu moro nyalampeurkeun. Nénjo uncal abrug-abrugahn téh, teu antaparah deui belewer wé ditumbak. Uncal ngajéngjéhé. Jekok-jekok pada ngadékan tepi ka rubuhna. Uncal ngajoprak. Si Kabayan gé ngalungsar gigireunana bari rénghap ranjug.

Nu ngariung uncal hélokeun.

“Kumaha ditéwakna ucal sakieu badagna, Kabayan?”

Si Kabayan nangtung lalaunan bari cungar-cengir., “Ah gampang. Uncal mengpengan ka handapeun tangkal jambu, ku kuring dipegat. Barang geus deukeut, dirungkup wéh tandukna ku sarung . Tuh geuning sarungna ogé tepi ka rangsak saroéh. Geus karungkup mah teu hésé, kari marieuskeun wé tandukna.”

Saréréa gogodeg. Ari Si Kabayan padamuji téh nyéréngéh wé bari ngusapan tuurna nu barared.

Uncal pada ngarecah. Si Kabayan ngajingjing pingping uncal bari heheotan.

Si Kbayan ngala tutut

Cék Ninina, “Kabayan ulah héés beurang teuing, euweuh pisan gawé sia mah, ngala-ngala tutut atuh da ari nyatu mah kudu jeung lauk.”

Cék Si Kabayan, “Ka mana ngalana?”

Cék ninina, “Ka ditu ka sawah ranca, nu loba mah sok di sawah nu meunang ngagaru geura.

Léos Si Kabayan leumpang ka sawah nu meunang ngagaru. Di dinya katémbong tututna loba, lantaran caina hérang, jadi katémbong kabéh. Tututna pating golétak. Tapi barang diteges-teges ku Si Kabayan katémbong kalangkang langit dina cai. Manéhna ngarasa lewang neuleu sawah sakitu jerona. Padahal mah teu aya sajeungkal-jeungkal acan, siga jero sotéh kalangkang langit. Cék Si Kabayan dina jero pikirna, “Ambu-ambu, ieu sawah jero kabina-bina caina. Kumaha dialana éta tutut téh? Lamun nepi ka teu beunang, aing éra teuing ku Nini. Tapi éta tutut téh sok dialaan ku jalma. Ah, dék dileugeutan baé ku aing.”

Geus kitu mah Si Kabayan léos ngala leugeut. Barang geus meunang, dibeulitkeun kana nyéré, dijejeran ku awi panjang, sabab pikirna dék ti kajauhan baé ngala tutuna moal deukeut-deukeut sieun tikecebur. Si Kabayan ngadekul, ngaleugeutan tutut méh sapoé jeput, tapi teu aya beubeunanganana, ngan ukur hiji dua baé. Kitu ogé lain beunang ku leugeut, beunang sotéh lantaran ku kabeneran baé. Tutut keur calangap, talapokna katapelan ku leugeut tuluy nyakop jadi beunang. Lamun teu kitu mah luput moal beubeunangan pisan, sabab ari di jero cai mah éta leugeut téh teu daékeun napel, komo deui tutut mah da aya leuleueuran. Di imah ku ninina didagoan, geus ngala salam, séréh jeung konéng keur ngasakan tutut. Lantaran ambleng baé, tuluy disusul ku ninina ka sawah. Kasampak Si Kabayan keur ngaleugeutan tutut.

Cék ninina, “Na Kabayan, ngala tutut dileugeutan?”

Cék Si Kabayan, “Kumaha da sieun tikecebur, deuleu tuh sakitu jerona nepi ka katémbong langit.”

Ninina keuheuleun. Si Kabayan disuntrungkeun brus ancrub ka sawah.

Cék Si Kabayan, “Heheh él da déét.”

Hees

Abah Ontohod: "Naon tujuan nyaneh make hayang milu jadi Caleg teh Bay?"
Kabayan: "Nya uing mah hayang we ngajaran hees dina korsi anggota dewan, da katenjona meni jiga nu nikmat heesna teh jaba dibayar deuih."
Abah Ontohod: "Kasebeleun, dasar pangedulan!"

Lamun eleh

Iteung: "Bongan sagala geus beak dipake kampanyeu, pokona mah lamun eleh dina pemilu mah, Iteung rek menta talak."
Kabayan: "He... he... he... tapi lamun meunang Akang rek kawin deui."
Iteung: "Hah...?"

Jadi Guru

Pasosore Kabayan jeung pamajikanana keur ngobrol nyawalakeun anakna nu karek tamat SMA.
Iteung: "Budak teh urang sina neruskeun kuliah ka kedokteran we, ambeh bisa ngubaran nu gering."
Kabayan: "Teu kudu ka kedokteran sagala, Ki Dukun, Ki Tabib ge teu sakola di kedokteran bisaeun ngubaran nu gering mah."
Iteung: "Ka Ekonomi atuh, supaya bisa jadi pangusaha."
Kabayan: "Lah montong. Um Bob oge jadi pengusaha beunghar lain lulusan ekomoni."
Iteung: "Kumaha mun ka tehnik?"
Kabayan: "Ah, Si Ujang nu boga bengkel dilandeuh ngan saukur tamat SMA, geuning bisaeun ngomean motor jeung mobil ge."
Iteung: "Sigana mending ka pertanian, nya!"
Kabayan: "Iteung... Iteung, ti nini aki nepi ka uing oge bisa nyawah, bisa ngebon apan teu disakolakeun ti pertanian. Budak urang mah sina jadi guru we, ambeh bisa jadi guru dokter, guru pangusaha, guru montir, guru patani, guru ABRI, nu utamana mah jadi guru nu bisa digugu jeung ditiru."

Rusiah Hate

geter-geter rasa katresna jadi rusiah ati
rusiah ati nu mawa asih jeung deudeuh
asup kana lawang hate
ngamuara dina kalbu
netep nanceub nurih kana sajeuroning rasa
nyipta manisna rasa deudeuh
nyaangan rohang-rohang hate nu poek
ngubaran hareengna hate
mawa kahariwang jeung longkewang
nyinglarkeun hieumna hate
mawa ibun ngaleungitkeun dahaga
nyipta bungah nu taya tungtung na
rusiah ati mawa talatah nu teu kedal...

Ngimpleng

Ngampleng jauh na impenan ...
Kasampak Hiji Wanoja nu disangka geus ilang taya tapakna..
Dina ngimpi papendak deui
jorojoy rasa nu tos lami dikubur jauh-jauh aya deui..
ngajungjurigan dina lampah kahirupan kuring
Anjeun nu deukeut tapi jauh...
Anjeun nu jiga lindeuk tapi giras...
Anjeun nu jauh kajugjug Anggang kasaba
Anjeun ngesian sagala hiruk pikuk pikiran kuring..
jiga panyakit nu ngajangkit nu taya ubarna
ngaracun kana jiwa, hese sare, hese barang gawe...

Pami emut tumalampah nu katukang hanjakal nu aya ...
Asa eumbung ngabalikan deui eta lalampahan teh..
Tapi Asa hayang nyorangan mangsa etadeui ..

judul nana mah rek memperbaiki diri...

tapi memang kieu meren kumalampah jadi jajaka tunggara...
mung saukur bisa ngalamun-jeung ngalamun...